Największą wartością domu w górach jest możliwość posiadania zapierających dech w piersiach widoków wprost z okien. Ledge House to dwurodzinny dom, który ustawiono na sztucznej półce skalnej, aby jego domownicy mogli w pełni podziwiać panoramę Beskidu Śląskiego.

Ledge House | Dom w Górach
Projekt: Zalewski Architecture Group
Lokalizacja: Beskid Śląski, Polska
Inwestor: Prywatny
Powierzchnia rezydencji: 600 m2

Ledge House – Projekt domu w górach

Ledge House to współczesna odpowiedź na dom mieszkalny w górach. Architekci z pracowni Zalewski Architecture Group postanowili wykorzystać najlepsze elementy tradycji, ale z wykorzystaniem ich w bardziej wydajny sposób, co umożliwia dzisiejsza technologia. Niegdyś górskie chaty budowano z tego, co dawała natura. Zazwyczaj były na podmurówce – z kamieni wydobytych ze zbocza, na których spoczywały drewniane ściany. Bryłę dopełniała wysoka czapka, czyli dwuspadowy dach – najodpowiedniejszy w rejonach, gdzie występują duże opady śniegu. Domy były silnie związane z gruntem.

Gliwiccy projektanci mieli za zadanie zaprojektować dom na stoku dla dwupokoleniowej rodziny. Klienci życzyli sobie właśnie góralskiej chaty, a przy tym doskonałych widoków na okoliczne góry. Postanowiono twórczo rozwinąć tradycyjne wątki architektury regionalnej.

Dom miał być dla dwóch pokoleń. Aby zapewnić każdemu z nich pewną dozę prywatności, bryłę ukształtowano w kształcie litery L – każde ramię to jedna rodzina. Dziadkom, jak osobom bardziej tradycyjnym, oddano jednokondygnacyjne skrzydło ustawione równolegle do poziomic. To część najsilniej związana z podłożem. „Młodzi”, bardziej spragnieni mocnych wrażeń, lubiący „bujać w obłokach”, otrzymali z kolei ramię prostopadłe do stoku, częściowo lewitujące – w formie nadwieszonej półki skalnej.

Ledge House oparto na podmurówce z kamienia łamanego, które daje poczucie stabilności. Na nim oparto ściany z drewnianym deskowaniem oraz dachem z gontu. Jednak duże przeszklenia, brak okapów, okna dachowe, a przede wszystkim żelbetowy wysięgnik tarasu z towarzyszącą mu pochylnią, zdradzają współczesne pochodzenie domu.

Strefy dzienne obu części zyskały spore przeszklenia, przy czym w skrzydle „młodych” znacznie je powiększono poprzez wypiętrzenie poddasza, przez co salon z kuchnią na parterze zyskał imponującą wysokość i olbrzymie okna. Podłogę tej strefy dziennej przedłużono na zewnątrz w postaci tarasu. Kamienna posadzka, taka sama na zewnątrz jak i w środku domu, ma dawać domownikom wrażenie „biwakowania” na półce skalnej, niezależnie czy siedzi się w pokoju przy kominku, czy na tarasie.

Zobacz: Nowoczesne domy jednorodzinne!

Post Ledge House – Zalewski Architecture Group pojawił się poraz pierwszy w Archinea - Architektura, Architekci, Projekty, Domy jednorodzinne, Architektura wnętrz.

Kamienica została zaprojektowana na terenie historycznej dzielnicy Poznania Jeżyce. Wypełniła lukę na zaniedbanej narożnikowej działce pomiędzy ulicami Kraszewskiego i Bukowską.

W ramach 5-ciu kondygnacji nadziemnych zaprojektowano usługi na parterze (dostępne z ulicy) oraz na piętrze. Reszta powierzchni została przeznaczona na biura. Parking został zrealizowany na kondygnacji podziemnej. Budynek został wyposażony w windę, główną klatkę schodową oraz dodatkowo w schody ruchome komunikujące parter z piętrem.

W swojej formie nawiązuje do kamienic znajdujących się w sąsiedztwie – ma zaakcentowane podziały między piętrami, które są współczesną interpretacją gzymsu. Narożnik został podkreślony przez nowoczesną formę wykusza, podobnie wejście główne do części biurowej zostało zaakcentowane przez mniejszy wykusz. Oba są w pełni przeszklone, na ich szczytach znajdują się balkony.

Elewacja jest grą otworów okiennych z naprzemiennie umiejscowionymi elementami tafli szklanych pełniących funkcję port-fenetre. Duża powierzchnią przeszkleń ma zapewnić lekkość bryle budynku oraz zapewnić dużą ilość światła naturalnego na piętrach biurowych. Z powierzchni na wyższych kondygnacjach rozciąga się wspaniały widok na korony drzew oraz ceglane budynki policji i sądu na ulicy Bukowskiej. Tylne elewacje mają z kolei widok na teren Starego Zoo. Na elewacji została zastosowana płyta włókno-cementowa w kolorze szarym. Budynek ma w swojej minimalistycznej i oszczędnej formie wpasować się w historyczne otoczenie a nie z nim konkurować.

Projekt: Easst.com / Marcin Sucharski, Łukasz Sterzyński, Magdalena Majewska
Lokalizacja: ul. Kraszewskiego / Nowe Jeżyce / Poznań
Powierzchnia zabudowy: 655,1 m2
Powierzchnia użytkowa budynku: 3596,5 m2
Powierzchnia całkowita: 4205,5 m2
Kubatura brutto: 14671,0 m³
Wysokość: 18,00 m

Zobacz: Niezwykły Dom w lesie projektu Easst.com

Post Kamienica w Poznaniu projektu Easst.com pojawił się poraz pierwszy w Archinea - Architektura, Architekci, Projekty, Domy jednorodzinne, Architektura wnętrz.

Budownictwo wiejskie Śląska Opolskiego słynie z „wzorzystych” dachów komponowanych z różnokolorowej dachówki. Kształty pokryć dachowych tworzą ornamenty, geometryczne wzory czy też napisy upamiętniające rok budowy lub wyznania religijne. Historia wzorzystych pokryć sięga drugiej połowy XIX w i dotyczy głównie zabudowań o charakterze mieszkalno-gospodarczym, a w szczególności stodół.

„Folklore atelier” to nowoczesna interpretacja tradycyjnych , ozdobnych dachów. We współczesny sposób przykładowy motyw dachu opolskiego zostaje przekształcony we wzór przeszkleń, możliwy do wykonania z okien dachowych „FAKRO” o niestandardowych kształtach.

Dodatkowo wrażenie ażurowego dachu nawiązuje do ludowych wycinanek- serwetek, które zdobiły okna lub też dekorowały stoły, komody opolskich izb.

Przedmiotem projektu jest stara stodoła ze zniszczonym dachem znajdująca się na terenie „Śląska Opolskiego”. Została ona adaptowana na pracownie sztuki ludowej m.in. dla lokalnej wiejskiej społeczności. Projekt zakłada przebudowę stodoły z pozostawieniem ścian zewnętrznych, zmianą funkcji i całkowitą wymianę dachu. W budynku znajdują się pomieszczenia do wspólnego gotowania tradycyjnych potraw, wykonywania rękodzieła wiejskiego, warsztatów artystycznych a także pracownia rzeźby i malarstwa znajdująca się na poddaszu doświetloną w oryginalny sposób poprzez okienną ornamentykę dachu.

Wykorzystane w projekcie okna dachowe „FAKRO” o niestandardowych kształtach skomponowane w folklorystyczny motyw tworzą jasne i oryginalne wnętrze oraz niepowtarzalną grę cieni sprzyjającą tworzeniu sztuki związanej z tradycją regionalną. Z zewnątrz charakterystyczny wzór na elewacji nawiązuje do tradycyjnych dachów regionu, jednocześnie już z daleka informuje o artystycznej funkcji budynku. Oprócz nietypowych okien FAKRO w projekcie zastosowano nowatorskie okno balkonowe FGH-V Galeria, okna FDY-V U3 Duet proSky oraz zespolone z nimi okna FYP-V U3 proSky doświetlające strefę wejściową oraz jadalni w atelier.

Nowa interpretacja tradycyjnych elementów pozwala na adaptowanie starych, zniszczonych budynków, dając im nowe życie nie zapominając o ich ludowym charakterze i o ich znaczeniu jako dziedzictwo kulturowe regionu.

Projekt: Folklore Atelier
Pracownia: mORe architecture
Autorzy: Rafał Oleksik, Ewa Mikołajczak,
Lokalizacja: Śląsk Opolski

Zobacz: Nowoczesne domy jednorodzinne!

Post Folklore Atelier – mORe architecture pojawił się poraz pierwszy w Archinea - Architektura, Architekci, Projekty, Domy jednorodzinne, Architektura wnętrz.

Prezentujemy projekt dyplomowy Michała Pyki wykonany na Wydziale Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego pod kierownictwem dr inż. arch. Agnieszki Starzyk.

Tematem projektu inżynierskiego jest lotnisko sportowo-rekreacyjne z funkcją muzealną i dydaktyczną zlokalizowane w dzielnicy Aleksandrowice przy ulicy Zwardońskiej w Bielsku-Białej.

Główną ideą jest zarówno uatrakcyjnienie terenów aeroklubu Bielsko-Bialskiego i terenów rekreacyjnych przylegających do niego, jak i konieczność stworzenia nowej infrastruktury dla lotniska. Obiekt swoją funkcją nawiązuje do historycznych uwarunkowań miejsca oraz podkreśla sportowo-rekreacyjny charakter obszaru.

W projektowanym budynku znajduje się część muzealna poświęcona historii szybownictwa, sale dydaktyczne niezbędne do prowadzenia wykładów i komercyjnych kursów, część hotelowa dla uczestników szkoleń, administracja aeroklubu Bielsko-Bialskiego oraz kawiarnia.

Ponadto korzystając z lokalizacji lotniska, otaczającego krajobrazu i terenów rekreacyjnych, z których na co dzień korzystają Bielszczanie, dach budynku oferuje dodatkową przestrzeń rekreacyjną w postaci zielonego stropodachu i wspaniałego punktu widokowego zarówno na położone nieopodal Beskidy oraz miasto.

Temat: Lotnisko sportowo-rekreacyjne w Bielsku-Białej
Autor: inż. arch. Michał Pyka
Promotor: Agnieszka Starzyk
Uczelnia: Wydział Architektury i Sztuk Pięknych | Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego

Zobacz: Katalog „Polscy Architekci” portalu Archinea!

Post Dyplomy Architektury: Lotnisko w Bielsku-Białej pojawił się poraz pierwszy w Archinea - Architektura, Architekci, Projekty, Domy jednorodzinne, Architektura wnętrz.

Nowa siedziba firm FreshMail i Opcom mieści się w krakowskim biurowcu DELTA. Wnętrza zaprojektowane zostały przez młodą krakowską pracownię Mokaa Architekci. Prace projektowe obejmowały stworzenie układu funkcjonalnego, wykonanie projektu lokalizacji instalacji elektrycznych, czy wentylacyjnych oraz architekturę wnętrz. Powierzchnia prawie 700m2 miała odzwierciedlać kreatywny i digitalowy charakter firm inwestorów, dlatego zdecydowano się na zastosowanie wyrazistych kolorów, niebanalnych wykończeń ścian, czy sufitów.

Dla wzmocnienia nietypowego charakteru wnętrz pozostawiono otwarte stropy żelbetowe stanowiące tło dla instalacji kanałów wentylacyjnych, które pomalowano w soczystych barwach. Przestrzeń biurową wystrefowano dla dwóch firm, jednak w trzonie budynku zlokalizowano pomieszczenia wspólne, takie jak recepcja, kuchnia z jadalnią, czy meeting-roomy.

Zależało nam na stworzeniu przestrzeni „z przymrużeniem oka”, zróżnicowanej i pobudzającej kreatywność pracowników. Zdecydowano się na zróżnicowanie kolorystyczne poszczególnych pomieszczeń tak, aby kolorystyka nawiązywała do wiodących barw identyfikacji wizualnej firm. W wykończeniu wnętrz postawiliśmy przede wszystkim na polski design tworząc pozytywną i przyjemną przestrzeń biurową.

Autor: Mokaa Architekci
Zespół: Anna Lorenz, Piotr Lorenz
Lokalizacja: Al. 29 Listopada, Kraków
Projekt: Kwiecień / Maj 2014r.
Realizacja: Maj / Czerwiec 2014r.
Foto: Przemysław Kuciński | Niewformie Studio

Zobacz: Nowoczesne wnętrza na portalu Archinea!

Post Nowa siedziba firm FreshMail i OPCOM pojawił się poraz pierwszy w Archinea - Architektura, Architekci, Projekty, Domy jednorodzinne, Architektura wnętrz.

Projekt hotelu usytuowanego  w Łodzi przy Alejach marszałka Józefa Piłsudskiego nr. 53. Aleja stanowi fragment głównej, trzypasmowej arterii łączącej wschód oraz zachód miasta. Działka mieści w samym centrum w niedalekiej odległości od ulicy Kilińskiego, która będzie jedną z głównych ulic prowadzących do nowego centrum, a także w pobliżu Ulicy Targowej, prowadzącej do szkoły filmowej oraz w kierunku Księżego Młyna –  XIX wiecznego osiedla robotniczego zbudowanego przez Karola Scheiblera. Hotel mieści się w odległości 950m od reprezentacyjnej ulicy miasta – Piotrkowskiej.

Hotel został dopasowany wysokością do zabudowy sąsiadującej, lecz wyróżnia się znacząco projektem elewacji, na tle sąsiadujących kamienic. Koło jest głównym ornamentem ścian zewnętrznych,  który wstępuje w postaci ażuru bądź otworów okiennych. Fasada składa się z dwóch ścian: osłonowej – żelbetowej z kolistym ażurem oraz aluminiowo szklanej w technologii słupowo ryglowej,  zapewniającej odpowiednie doświetlenie pokoi hotelowych i sal konferencyjnych. W hotelu znajduje się wewnętrzny dziedziniec połączony bezpośrednio z restauracją. Hotel zapewnia również parking dla gości dostępny za pomocą windy samochodowej. Przewodnim kolorem jest biel, która podkreśla bryłę budynku i nadaje jej czysty i elegancki charakter.

Projekt Hotelu przy Alei Piłsudskiego w Łodzi
Autor: Patryk Ławrynowicz | 792797974
Lokalizacja: Łódź

Zobacz: Katalog „Polscy Architekci!”

Post Projekt Hotelu w Łodzi – Patryk Ławrynowicz pojawił się poraz pierwszy w Archinea - Architektura, Architekci, Projekty, Domy jednorodzinne, Architektura wnętrz.

Łukasz Kosakowski Studio to absolwenci wydziału Architektury Politechniki Białostockiej, ze sporym doświadczeniem zawodowym. W pracy kierują się zasadą, że ma być świeżo, nieszablonowo i w zgodzie z oczekiwaniami klienta. Prywatnie – perfekcjoniści lubiący kawę, co nie pozostaje bez znaczenia podczas projektowania. Prezentujemy wybrane projekty młodego studia.

Łukasz Kosakowski Studio
Lokalizacja: Warszawa / Białystok

Minimalista na poddaszu – wyciszająca, biała sypialnia

Nie da się opowiedzieć o tym projekcie w oderwaniu od architektury pomieszczenia. Trudna, ograniczona skosami przestrzeń wymagała od nas nie lada kreatywności. – mówi architekt Łukasz Kosakowski.

Wyposażenie sypialni to niezbędne minimum: pojemna, zaprojektowana pod wymiar szafa, wysoki materac zamiast łóżka. Nad materacem ikona designu: Random Light z kolekcji Moooi. Mocny akcent we wnętrzu to czarno-biała grafika. Idealną oprawą całości jest wyciszająca, mleczna biel.

Aranżacja wnętrz sypialni
Lokalizacja: Warszawa
Inwestor: Prywatny
Powierzchnia: 20,00 m2
Projekt: 09/2013

Dom rekreacyjny na mazurach z lekko rustykalną kuchnią

Lekko rustykalny klimat i biel? Jeszcze niedawno takie połączenie uznano by za projektowe faux pas, tymczasem architekci coraz częściej udowadniają, że biały = uniwersalny i pasuje do każdego stylu.

Znajdujemy się w sercu Mazur, w kuchni szlachetnie prostej i właśnie białej. Takie są ściany, podłoga, znaczna część wyposażenia. W zabudowie zestawiono stal z  wykończonym na dwa sposoby MDFem: białym, lakierowanym i fornirowanym. To, co niezbędne zamknięto w ascetycznej formie. Drewniana podstawa stołu Tripode – Miniforms i  krzesła z kolekcji HAY podkreślają naturalny i zarazem nowoczesny charakter wnętrza. Podobnie surowy sufit z odciskiem desek szalunkowych.

Kuchnia doskonale wpisuje się w klimat (nieco wiejski) całego domu oraz otoczenia. Spektakularny widok za oknem jest jakby naturalną kontynuacją aranżacji.

Dom rekreacyjny
Lokalizacja: Mazury
Inwestor: Prywatny
Powierzchnia: 166,70 m2
Projekt: 08/2014

Biel i czerń, wspólnym mianownikiem prawie laboratoryjnej kuchni

Przed architektami stanęło wyzwanie: jak z dość wąskiego pomieszczenia zrobić przestronną kuchnię? Inwestor nie dał się przekonać do otwarcia pomieszczenia na salon. Był zdecydowany – „aneksu nie biorę pod uwagę”.

Projektanci postawili na czyste ściany oraz fronty, błyszczącą, sporą połać szkła, elementy ze stali nierdzewnej oraz wszechobecną biel. Te elementy sprawiły, że kuchnia wygląda na większą niż jest w rzeczywistości. Jasna podłoga z opalizującymi, migoczącymi w słońcu drobinkami również powiększa optycznie przestrzeń.

Prawie laboratoryjne, efektowne wyposażenie uzupełniono drewnianymi i zielonymi akcentami. Powstała kuchnia w surowym, skandynawskim wydaniu.

Aranżacja wnętrza kuchni
Lokalizacja: Warszawa
Inwestor: Prywatny
Powierzchnia: 10,71 m2
Projekt: 09/2013

Powrót do przeszłości, czyli fantazja architektów na temat pokoju nastolatka

Architekci z Łukasz Kosakowski Studio wraz ze zleceniem na projekt pokoju nastolatka, dostali niezwykłą możliwość „powrotu do przeszłości”. Puścili więc wodzę fantazji i jeszcze raz poczuli się dziećmi.

Efektem ich pracy jest pokój wypełniony cukierkowymi kolorami, fikuśnymi meblami, rozwiązaniami oderwanymi od schematów. Podstawą nadal pozostaje biel zestawiona z odcieniami szarości i drewnem. Dominują czyste, minimalistyczne formy (jedynie żyrandol i kosz lekko odchodzą od tej reguły). Ciekawym rozwiązaniem są schody prowadzące na antresolę, gdzie mieści się „sypialnia”. Dzięki niej ta nieduża przestrzeń stała się wielofunkcyjna i o wiele bardziej przestronna.

Powstał pokój, w którym nastolatek poczuje się dobrze i zbuduje swój świat.

Pokój nastolatka
Lokalizacja: Warszawa
Inwestor: Prywatny
Powierzchnia: 12,00 m2
Projekt: 09/2013

Mieszkanie z rozwijanym płótnem projekcyjnym, dla młodej i nowoczesnej pary

Projekt z dużą dawką poczucia humoru dotyczy wnętrz mieszkania w Białymstoku. Został utrzymany w odcieniach szarości: od ledwo dostrzegalnego tonu mgły na ścianach, poprzez mysi kolor betonowej posadzki, po głęboki antracyt zasłon. Na jednolitym tle wyróżniają się energetyczne akcenty. Oranż, żółć oraz niebieski.

W części jadalniano-kuchennej całe ściany – od podłogi do sufitu – zajmują czarne szafy. W zależności od mieszkańców, kuchnia może się ujawnić lub zniknąć za mrocznymi drzwiami. Dominantą i jednocześnie „rozświetlaczem” otoczenia jest pomarańczowa wyspa i towarzyszące jej kolorowe hokery.

Architekt Łukasz Kosakowski dodaje: nie chcieliśmy by minimalistyczne wnętrze wyglądało jak spod linijki. Konwencję przełamują elementy „niedoprojektowane”. Luźny układ modułowej kanapy i stolików, płótna pozbawione ram, słup pokryty farbą tablicową, surowy ekran oraz rzutnik, mocowane do sufitu – wprowadzają luz w powściągliwą całość.

Apartament M69
Lokalizacja: Białystok
Inwestor: Deweloper
Powierzchnia: 68,33 m2
Projekt: 02/2014

Zobacz: Nowoczesne wnętrza na portalu Archinea!

Post Wybrane projekty: Łukasz Kosakowski Studio pojawił się poraz pierwszy w Archinea - Architektura, Architekci, Projekty, Domy jednorodzinne, Architektura wnętrz.

Projekt Toalety Miejskiej w Gdyni to kolejna koncepcja przygotowana na tegoroczny konkurs organizowany przez firmę KOŁO. Praca Dawida Chojnackiego, studenta piątego roku Wydziału Architektury na Politechnice Poznańskiej, zakwalifikowała się do ścisłej 20 najlepszych prac i będzie prezentowana na wystawie w Gdyni w okolicach grudnia.

Bulwar wzdłuż nabrzeża to niezwykle często odwiedzana część miasta. Jest to fragment ścieżki rekreacyjnej ciągnącej się przez całe Trójmiasto. Każdego dnia rowerzyści, biegacze i mieszkańcy Gdyni, odwiedzają to miejsce. Pokazuje to zatem, że toaleta miejska jest niezmiernie potrzebna właśnie tutaj.
W budynku znajdują się toaleta damska, męska oraz dla osób niepełnosprawnych. Ponadto zaprojektowano pomieszczenie dla obsługi obiektu.
Forma budynku to prostopadłościenna bryła z wyraźnie artykułowanym dużym wejściem, gdzie na pierwszy plan wybija się biała, ażurowa, ceglana elewacja, kontrastująca z miedziano-czarnym wejściem. Jest to próba nawiązania elewacją do „białej” architektury modernistycznej Gdyni. Jednocześnie ciemno-złote wnętrze, odnosi się do bogatych ale minimalistycznych wnętrz lat międzywojnia.

Ażurowa elewacja zbudowana jest z białej cegły elewacyjnej. We wnętrzu ściany wykończone są płytami miedzianymi oraz połyskującymi w kolorze białym.
Niewątpliwym atutem budynku jest możliwość skorzystania z peryskopów umieszczonych w przedsionku, pozwalających obserwować otoczenie a w szczególności morze.

Konkurs: „Projekt Łazienki” Gdynia 2014
Autor: Dawid Chojnacki

Zobacz: Niezwykły projekt Toalety Publicznej z widokiem na morze!

Post Toaleta miejska przy bulwarze nadmorskim w Gdyni pojawił się poraz pierwszy w Archinea - Architektura, Architekci, Projekty, Domy jednorodzinne, Architektura wnętrz.

Kopenhaga rozpoczęła realizację wyjątkowego i ambitnego planu – chce już w 2025 roku osiągnąć status miasta neutralnego pod względem emisji CO2.

Z tej okazji zespół architektów z BXB Studio wziął udział w inicjatywie Land Art Generator (LAGI), która polegała na stworzeniu projektu oraz wybudowaniu ekologicznej, artystycznej instalacji miejskiej, która będzie produkowała energię odnawialną.

Projekt – Drzewo Wiedzy – wykonany wspólnie z Unique Vision Studio, Natalią Jejer oraz Omarem Khaladoun Gharaibeh znalazł się w gronie 50 najlepszych opracowań spośród ponad 300 projektów, które napłynęły z 55 krajów!  Został opublikowany w albumie New Energies wydawnictwa Prestel oraz pokazany na wystawie w Danish Design Centre, której przewodniczył Komisarz Klimatyczny Unii Europejskiej, Connie Hedegaard.

Projekt: BXB Studio, Unique Vision Studio, Natalia Jejer, Omar Khaladoun Gharaibeh

Zespół: Bogusław Barnaś, Rafał Barnaś, Natalia Jejer, Omar Khaladoun Gharaibeh
Wizualizacje : Unique Vision Studio
Lokalizacja: Kopenhaga, Dania

Data: 2014
Klient: Land Art Generator, Society for Cultural Exchange, 4729 Hatfield Street Pittsburgh, PA 15201

Idea

Zaproponowany projekt porusza motywy z ‘Rajskiego Ogrodu’ – baśni duńskiego pisarza H.C. Andersena. Rzeźba produkująca energie to ‘Drzewo Wiedzy’ a ‘Cztery Wiatry Świata’ to źródło odnawialnej energii.

„In the center of the hall grew a large tree, with luxuriantly hanging branches. Golden apples large and small hung like oranges among the leaves. This was the Tree of Knowledge.” –  „Na środku holu rosło duże drzewo z bujnie wiszącymi gałęziami. Złote jabłka duże i małe wisiały jak pomarańcze wśród liści. To było Drzewo Wiedzy.”

Korzenie rzeźby wiją się przez dziki i mistyczny krajobraz przywołując obraz baśniowego świata.

Zaproponowana rzeźba wraz z pagórkowatym ogrodem kontrastują z industrialnym otoczeniem Refshaleoen. Po przejściu przez próg ogrodu, odwiedzający jest przeniesiony z miejskiej rzeczywistości Kopenhagi do innego świata, świata baśni. Drzewo jest symbolem natury i wiedzy a celem tego sztucznego krajobrazu jest promowanie kontemplacji na temat ludzkiego wpływu na naturę.

Działka znajduje się na nabrzeżu, naprzeciwko „Małej Syrenki” – symbolu Kopenhagi i jednej z głównych atrakcji turystycznych w mieście. Zatem spuścizna H.C. Andersen sięga po obydwa brzegi, tworząc wizualny i tematyczny pomost pomiędzy dwiema masami lądowymi. „Drzewo Wiedzy” staje się tłem dla fotografii turystów i codziennym wizualnym punktem orientacyjnym dla mieszkańców Kopenhagi spacerujących przez Kastellet, Langelinie i Esplanade. Mające 70 metrów wysokości, „Drzewo” wpisuje się niczym świecący cień, w przemysłową panoramę Refshaleoen. Jego organiczny kształt kontrastuje z industrialnymi formami kominów, turbin i magazynów.

Technologia

Projekt łączy w sobie dwie technologie – turbinę i elementy piezoelektryczne.

Na szczycie wieży znajduje się niewielka turbina wiatrowa o  mocy 2,5 KW. Przepływ powietrza spowodowany jest różnica ciśnienia powietrza przy gruncie a ciśnieniem na wysokości 70 m. Powietrze przepływa przez korzenie stalowej konstrukcji do korony, gdzie znajduje sie turbina do generowania energii elektrycznej. Dodatkowo, na stalowej konstrukcji zawieszone są dwa ogromne balony przemysłowe. Ich powierzchnia pokryta jest łodygami z PCV wypełnionymi milionami elementów piezoelektrycznych. Przepływ powietrza i obciążenie mechaniczne spowodowane ruchem balonów będzie stymulować piezoelektryczne elementy do produkcji energii. Moc wytwarzana przez elementy będzie również stosowana do oświetlenia całej struktury.

Suma produkowanej energii to 468,8 MWh rocznie, co wystarczy do zasilenia 102 gospodarstw domowych.
Turbina wyprodukuje 3.3 MWh rocznie.
Elementy piezoelektryczne – 465.5 MWh rocznie.
Suma produkowanej energii:  468.8 MWh rocznie.

Wymiary i wykaz podstawowych elementów

Wieża:
• Wysokość: 70 metrów
• Promień 2,5 m

Balony:
• Powierzchnia: 2827,4 m2

Turbina:
• Średnica wirnika: 3,6 metr
• Ilość łopatek: 3 metry
• całkowita długość turbiny i generatora: 0,7 m

Elementy piezoelektryczne:
3m łodygi PCV wypełnione elementami piezoelektrycznymi o wymiarach:
• Długość: 2 cm
• Szerokość: 0,55 cm
• Wysokość: 0,7 cm

Oddziaływanie na środowisko

Głównym celem projektu jest  stworzenie wizualnie atrakcyjnej rzeźby, która wytwarza energie  w sposób przyjazny dla środowiska. Konstrukcja łączy w sobie dwie metody produkcji energii czyniąc ją niepowtarzalną. Pierwszym sposobem wytwarzania energii będzie turbina wiatrowa. Turbiny wiatrowe są ogólnie uważane za jedno z najbardziej przyjaznych dla środowiska źródeł energii. Spowodowane jest to brakiem emisji gazów cieplarnianych podczas procesu przemiany mechanicznej energii wiatru na energię elektryczną. Trzy główne problemy środowiskowe dotyczące turbin wiatrowych to hałas, efekt wizualny i zagrożenie dla systemów ekologicznych (np. wpływ na ptaki i nietoperze). Proponowany projekt porusza te trzy problemy. Montaż turbiny wewnątrz wieży wyeliminuje natężenie hałasu, również będzie ona ukryta więc eliminuje negatywny efekt wizualny, nie będzie miała też negatywnego wpływu na żywe stworzenia.

Co więcej, elementy piezoelektryczne są również urządzeniami bardzo przyjaznymi dla środowiska. Posiadają one zdolność do wytrzymywania złych warunków pogodowych I pracują w zakresie temperatur 0-70 ᵒ C i wilgotności względnej 90%.

Oczekuje się, że cały system przyczyni się do ograniczania emisji CO2 ogółem około 4,28 tCO2/rok (Wieża: 1.4 tCO2/rok i Piezo: 2.88 tCO2/rok), które z czasem zniwelują poziomy CO2 wyemitowanego podczas budowy.

Zobacz: Krakowskie BXBstudio na liście 20 najlepszych pracowni projektowych świata!

Post Drzewo Wiedzy – Projekt ekologicznej instalacji w Kopenhadze pojawił się poraz pierwszy w Archinea - Architektura, Architekci, Projekty, Domy jednorodzinne, Architektura wnętrz.

Kiedy inwestor przychodzi do klienta z prośbą o stworzenie restauracji w stylu „country”, przed oczami zazwyczaj staje nam wielka amerykańska stodoła i snopy siana. Projektantki z pracowni SNCE Studio chciały odwrócić ten stereotyp i stworzyć nowoczesną restaurację z duchem Dzikiego Zachodu.

Punktem wyjściowym projektu wnętrz byli Bracia Daltonowie z kultowej animacji o rewolwerowcu Lucky Lucku, którzy nadali nazwę miejscu Daltons’ place. Restauracja miała być „zagłębiem czarnych charakterów” – kowbojów i bandytów, a motywem przewodnim stał się rewolwer. W sali wejściowej ściany zdobią wizerunki najsłynniejszych strzelców dawnej Ameryki, a sala główna inspirowana była napadem na pociąg.

Wnętrza utrzymane są w stonowanej kolorystyce – łącząc elegancką czerń, proste formy i nowoczesne oświetlenie z naturalnym drewnem i przytulnymi dodatkami inspirowanymi Dzikim Zachodem. Dzięki temu zestawieniu całość zyskała nowoczesny, ale ciepły wizerunek a detale nie przytłaczają niskiego wnętrza lokalu.

Wnętrze restauracji Dalton’s Place
Autor: SNCE Studio
Zespół: Agnieszka Ufnal, Justyna Korytko
Lokalizacja: ul. Grochowa, Białystok
Projekt: Październik 2014r.
Realizacja: Grudzień/Styczeń 2014r.
Foto: SNCE Studio

Zobacz: Architektura wnętrz na portalu Archinea!

Post Wnętrze restauracji Dalton’s Place – SNCE Studio pojawił się poraz pierwszy w Archinea - Architektura, Architekci, Projekty, Domy jednorodzinne, Architektura wnętrz.

Projekt opiera się na bardzo ograniczonej gamie kolorystycznej. Miał być elegancki i nowoczesny, stąd ponadczasowa czerń w zestawieniu z bielą i połyskującym srebrem, nadającym szyku całemu wystrojowi.

Indywidualnie zaprojektowane elementy stalowe oraz meblarskie pozwoliły uzyskać niepowtarzalne, charakterystyczne wnętrze. Ważnym punktem, na którym zależało klientowi, było miejsce dla dzieci. Zastanawiając się nad tym, co zachęci dzieci do wizyty u lekarza, zadecydowaliśmy, że oboje skusilibyśmy się na huśtawkę. Stąd właśnie pojawił się pomysł wiszących foteli, ulokowanych w bocznej części poczekalni – mały plac zabaw dla najmłodszych.

Całość została zaprojektowana w nawiązaniu do modernistycznego stylu całej bryły budynku. Dzięki temu architektura (wnętrza i zewnętrza) jest spójną całością.

Pracownia: MAKA Studio
Lokalizacja: Gdynia
Zespół projektowy: Aleksandra Mierzwa, Wiktor Kurc
Powierzchnia: 100 m2
Realizacja: 2014

Zobacz: Architektura wnętrz na portalu Archinea!

Post Wnętrza gabinetów lekarskich projektu MAKA Studio pojawił się poraz pierwszy w Archinea - Architektura, Architekci, Projekty, Domy jednorodzinne, Architektura wnętrz.

Ania Kruk to młoda marka biżuterii modowej stworzona przez rodzeństwo: Anię Kruk i Wojciecha Kruka Jra – dzieci Wojciecha Kruka, autora sukcesu frmy W.Kruk. Ania Kruk reprezentuje lekkie i świeże spojrzenie na biżuterię w casualowym wydaniu.

Ania Kruk to marka z wyjątkową historią. Pomimo młodego wieku stoi za nią prawie 200 lat rodzinnej tradycji jubilerskiej. Pierwszy warsztat złotniczy sygnowany nazwiskiem Kruk powstał w 1840 roku.

To właśnie tradycje rodzinne zainspirowały architektów ze studia mode:lina przy tworzeniu nowego projektu wnętrza butiku Ania Kruk. Podczas przeglądania rodzinnych albumów projektanci natrafili na zdjęcia ze starego warsztatu złotniczego, który stał się motywem przewodnim projektu.

Tradycyjne ścienne ekspozytory zostały zastąpione perforowanymi ścianami, które zazwyczaj pojawiają się w warsztatach jako przybornik na narzędzi. Miejsce pilników i wierteł zastąpiły lustra, ramki, lampy, logotypy oraz biżuteria wieszana na drewnianych kołkach. Duża powierzchnia perforacji pozwala na dowolną aranżację ścian pod odpowiednią kolekcję.

Kolejnym elementem nawiązującym do warsztatu są drewniane koziołki podtrzymujące masywne gabloty z biżuterią, nadające im lekkości oraz industrialnego charakteru.

Białe meble uzupełnione o drewniane elementy nadające delikatnie surowy charakter dobrze kontrastują z bardzo kobiecym charakterem biżuterii marki Ania Kruk.

Projekt: Ania Kruk Jewellery Boutique / FB
Pracownia: mode:lina architekci (Paweł Garus & Jerzy Woźniak)
Zespół projektowy: Paweł Garus, Jerzy Woźniak, Justyna Wasiluk, Kinga Kin
Realizacja: July 2014 / Lipiec 2014
Lokalizacja: Warszawa, ul. Mokotowska
Powierzchnia: 66 m2
Zdjęcia: Marcin Ratajczak

Zobacz: Nowoczesne wnętrza na portalu Archinea!

Post Salon jubilerski Ania Kruk projektu studia mode:lina architekci pojawił się poraz pierwszy w Archinea - Architektura, Architekci, Projekty, Domy jednorodzinne, Architektura wnętrz.

Pomysł na projekt Rezerwatu Muzycznego narodził się z połączenia najbliższej autorce – po architekturze dziedziny sztuki – muzyki oraz największej inspiracji ­­­­– natury. Architektura, Muzyka i Natura – to trzy, kluczowe elementy tego projektu.

Projekt zlokalizowany jest w miejscu o nieograniczonej przestrzeni – na wyspie Tromøy, położonej w południowym regionie Norwegii – Aust-Agder, w gminie Arendal. Tematem pracy dyplomowej Anny M. Walczyk jest Centrum Muzyki Jazzowej. Właśnie ten styl muzyczny, tak jak i dziką przyrodę Norwegii, cechuje improwizacja i element zaskoczenia. Klimat tej muzyki idealnie wpisuje się w klimat norweskiego krajobrazu, a ponadto jest to muzyka bardzo popularna w Norwegii.

Główną ideą projektowanego Rezerwatu Muzycznego było stworzenie miejsca, w którym architektura, muzyka i natura przenikając się, stopią się w jedną spójną całość. Bezsprzecznie największą siłą wyspy Tromøy jest jej krajobraz – naturalny, nieprzewidywalny i nieoswojony. To krajobraz, którego nie można próbować ułagodzić i wygładzić architekturą, wszystkie proste, geometryczne formy byłyby całkowicie sprzeczne z jego DNA i stałyby w całkowitej opozycji do lekkości i zmienności muzyki jazzowej. Ukształtowanie terenu i budowa utworów jazzowych stały się największą inspiracją w tworzeniu tego projektu.

Poza głównym budynkiem mieszczącym salę koncertową, zaprojektowano również 20 mniejszych – Pustelni Muzycznych, ukrytych wśród zieleni, w których muzycy mogliby spędzać dowolną ilość czasu, grając i komponując. Wszystkie budynki połączone są wijącymi się w górę i w dół ścieżkami. Ponadto po całej wyspie, tak jak drzewa rozsiane są zaprojektowano punkty widokowe, ławki, lampy, karmniki i zadaszone stoliki. Rozmieszczenie wszystkich tych elementów może wydawać się całkowicie przypadkowe, lecz po zagłębieniu się w tą sieć punktów i linii wyłania się z nich wyraźny schemat tworzący zapis muzyczny. Autorce projektu zależało również, aby muzyka w tym projekcie nie wypełniała jedynie budynków, lecz aby zapełniła całą przestrzeń wyspy. Dlatego też za pomocą projektu urbanistycznego stworzono na niej muzyczny odcisk w postaci dróg i budynków na bazie grafik muzycznych, inspirowanych dziełami amerykańskiego muzyka i kompozytora Johna Cage’a. Jego grafiki były również punktem wyjścia do stworzenia wszystkich zaprojektowanych form architektonicznych. Projektantka skorzystała przy tym z zapisu nutowego utworu pt. The Creek, autorstwa norweskiego saksofonisty Jana Garbarka.

Chcąc zespoić w jedną strukturę naturalne piękno wyspy z projektowanymi obiektami, wykorzystano w nich jedynie naturalne materiały, odpowiadające tkance wyspy, takie jak: drewno dębowe i sosnowe oraz kamień uzyskany z wysadzanych – pod budowę dróg i budynków – norweskich skał. W projekcie, dzięki materiałom, zaciera się granica pomiędzy zewnętrzem a wnętrzem budynków. Dwa organizmy – wyspy i zaprojektowanych budynków – obleczone są tą samą skórą. Cały projekt tworzy odciśnięty na wyspie muzyczny stempel.

Dyplom magisterski: Rezerwat Muzyczny – Centrum Jazzu na wyspie Tromøy w Norwegii
Autor: Anna M.Walczyk | amwwal@gmail.com | +48600471217 | +4793948352
Promotor: Dr inż. arch. Bartosz Haduch
Uczelnia: Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego | Wydział Architektury i Sztuk Pięknych

Zobacz: Katalog „Polscy Architekci” portalu Archinea!

Post Dyplomy Architektury: Centrum Jazzu na wyspie Tromøy w Norwegii pojawił się poraz pierwszy w Archinea - Architektura, Architekci, Projekty, Domy jednorodzinne, Architektura wnętrz.

Pracownia SNCE Studio jest niewielkim biurem projektowym, które chce zmienić sposób kreowania przestrzeni – od pełnych po puste, od bezużytecznych po niezbędne.

Pracownia opiera swoją filozofię projektową na ideologii „all you need is less” tworząc unikalne rozwiązania funkcjonalno-przestrzenne opakowane w minimalistyczne, wysublimowane formy. SNCE Studio wydziela przestrzeń za pomocą kilku brył i tworzy atmosferę celowej pustki, w której każdy będzie w stanie się odnaleźć.

SNCE Studio oferuje ekskluzywne projekty domów jednorodzinnych i wnętrz prywatnych oraz wnętrz publicznych dla klientów na co dzień mocno zajętych.

Pracownia działa na terenie całego kraju, biura znajdują się na terenie Warszawy i Białegostoku.

Realizacje pracowni obiegły cały Świat – były publikowane na portalach m.in. w USA, Chinach, Francji i na Ukrainie.

Pracownia: SNCE Studio
Lokalizacja: Warszawa / Białystok

Projekt willi pokazowej

Lokalizacja: Hiszpania
Powierzchnia: 250m2
Data: 2014

Projekt wnętrz domu pod Białymstokiem

Lokalizacja: Zalesiany p. Białymstokiem
Powierzchnia: 150m2
Data: projekt 2014, realizacja 2014/2015

Pokój inspirowany Nowym Jorkiem

Lokalizacja: Kłodzko p. Wrocławiem
Powierzchnia: 120m2
Data: projekt 2014, realizacja 2015

Minimalistyczna sypialnia

Lokalizacja: Kłodzko p. Wrocławiem
Powierzchnia: 120m2
Data: projekt 2014, realizacja 2015

Wnętrza mieszkania inspirowanego Skandynawią

Lokalizacja: Warszawa
Powierzchnia: 58m2
Data: projekt 2013, realizacja 2014

Zobacz: Wnętrza restauracji Dalton’s Place projektu SNCE Studio!

Post Polscy Architekci: SNCE Studio pojawił się poraz pierwszy w Archinea - Architektura, Architekci, Projekty, Domy jednorodzinne, Architektura wnętrz.

Proste formy, stonowane kolory i dużo kątów prostych. Taka idea przyświecała architektom z 81.WAW.PL przy projektowaniu „Betonowej kostki”. Wnętrze tego mieszkania łączy ze sobą dwa różne światy, których wspólnym mianownikiem są minimalizm i prostota. Jak przekonują sami architekci, głównym założeniem projektu było „włożenie” do wnętrza mieszkania betonowej kostki, do której dodano białą miękką otulinę salonu, jadalni oraz korytarzy.

Aranżacja wnętrza mieszkania
Pracownia: 81.WAW.PL

Kostka w mieszkaniu, czyli beton zatopiony w bieli

Kostka wkomponowana przez architektów w przestrzeń mieszkania jest rzeczywiście wykonana z surowego betonu, jej wnętrze mieści zaś garderobę oraz główną łazienkę.- W zewnętrzną ścianę betonowej kostki, od strony salonu został wkomponowany biokominek – dodaje współautor projektu, Rafał Grudziąż z 81.WAW.PL.

Biele i szarości

Surową prostopadłościenną kostkę otacza biała, obła przestrzeń salonu z jadalnią oraz korytarze. Kuchnia i wejście do mieszkania, które znajdują się w utworzonych wnękach, zostały podkreślone odcieniem szarości, który współgra z kolorem betonowego sześcianu.

– Jadalnia oraz salon to jedna przestrzeń, którą otacza biała zabudowa z charakterystycznym poziomym podziałem. Dzięki temu przestrzeń ta została optycznie wydłużona. Salon jest jasny. Ustawiliśmy w nim białe meble. Charakterystyczne, miękkie formy na ścianie zostały dodatkowo podkreślone oświetleniem ledowym na suficie, które biegnie dookoła betonowego kubika. Kuchnia jest częściowo otwarta na jadalnię i salon. Blat roboczy został zaś przysłonięty od strony jadalni delikatnym podniesieniem - opisuje projekt Anna Paszkowska-Grudziąż.

W kostce

Wewnątrz betonowego sześcianu mieści się garderoba oraz łazienka główna. Jej wnętrze również w całości wyłożone jest betonowymi płytami.

– Surowy charakter podkreślają górnicze lampy na lustrze oraz elementy wykonane z metalowej siatki. We wnętrzu pojawia się kolorowy akcent w postaci klosza do lamp na suficie w kolorze żółtym, który także został wykonany ze stalowej siatki- mówi Anna.

Betonowa sypialnia

Sypialnia główna także nie jest pozbawiona surowego, industrialnego klimatu, który zapewnia tworzywo, jakim jest beton. Powstanie z niego jedna ze ścian pokoju sypialnego, na którą naniesione zostaną charakterystyczne, miękkie linie led.

– Łóżko będzie także wykończone specjalnymi meblowymi płytami z cienką warstwą betonu. Mebel będzie spoczywać na białej półce, która zostanie przygnieciona przez łóżko. Półka ma też przy okazji pełnić funkcję szafki nocnej- mówi Rafał Grudziąż, współautor projektu.

Całość tworzy nowoczesny, surowy i minimalistyczny klimat pełen prostych form. We wszystko wkomponowana została tytułowa betonowa kostka, która wyraźnie odróżnia się od reszty mieszkania i stanowi zdecydowany akcent w tym niebagatelnym projekcie.

Zobacz: Genialne projekty pracowni 81.WAW.PL

Post Nowoczesne wnętrza mieszkania projektu 81.WAW.PL pojawił się poraz pierwszy w Archinea - Architektura, Architekci, Projekty, Domy jednorodzinne, Architektura wnętrz.

Konkurs studialny, urbanistyczno – architektoniczny na opracowanie „Koncepcji kształtowania przestrzeni publicznej w rejonie Rynku w Chorzowie.”
II Nagroda w konkursie

Organizator konkursu: Urząd Miasta Chorzów
Data: Październik 2014
Zespół projektowy:
Autorzy: Grzegorz Ostrowski – Ostrowski Architektura, Karol Sabalczyk
Współpraca: Bartek Karaś
Wizualizacje: finm.eu

Koncepcja kształtowania przestrzeni publicznej w rejonie Rynku w Chorzowie

Celem projektu jest wytworzenie żywej, aktywnej przestrzeni publicznej, tworzącej wizerunek miasta, oferującej szerokie spektrum aktywności oraz sposobów spędzania wolnego czasu.

Podstawą założenia urbanistycznego jest scalenie istniejących przestrzeni publicznych miasta : ulicy Wolności, oraz Parku i Placu Hutników, wraz z nowo – definiującym się rynkiem, w ramach jednego, ciągłego i spójnego obszaru, zapewniającego mieszkańcom swobodę i komfort użytkowania przestrzeni publicznych o różnym charakterze.

Koncepcja urbanistyczno – architektoniczna dzieli obszar w świetle estakady, będący teraz klamrą wszystkich przestrzeni publicznych w centrum, na trzy bloki tematyczne : strefę kultury i sztuki (pn, wylot ul. wolności), strefę komercyjną (rynek) oraz strefę rekreacyjną (pd, Park i Plac Hutników).

Proponowane nowe funkcje w sąsiedztwie rynku to przede wszystkim siedziby instytucji mogących w aktywny sposób animować przygotowany pod te cele obszar w świetle estakady, sprawiać, by żył jako aktywna przestrzeń publiczna.

Plac przed ratuszem zaprojektowano jako otwarty, będący salonem miejskim i przedpolem dla wydarzeń. Na co dzień będzie on placem wodnym, z fontanną, jako reminiscencją roli wody tryskającej spod ziemi w uzdrowiskowej historii miasta.

Koncepcja architektoniczna Chorzowski rynek pierwotnie był placem o charakterze parkowym. W wyniku rozwoju komunikacji część kamienic została wyburzona a przez rynek poprowadzono estakadę.

Miasto zyskało lepszą komunikację ale jego centrum straciło wizerunek miejsca przyjaznego dla mieszkańców, faworyzując znaczenie ruchu kołowego nad jakością przestrzeni dla ludzi.

Celem projektu jest zhumanizowanie przestrzeni pod estakadą oraz uporządkowanie i zdefiniowanie przestrzeni rynku.

Środkiem do celu jest wykorzystanie słupów – elementów styku estakady z ziemią i transformacja ich w obiekty o różnych funkcjach tworzących place tematyczne pod estakadą oraz aktywne krawędzie dla rynku.

Bloki funkcjonalne pod estakadą, oraz przestrzenie między nimi zostały pokryte deskami.

Drewno, materiał nowy w przestrzeni miejskiej Chorzowa, zostało użyte z uwagi na ‚ciepły’ i przyjazny ludziom charakter. Meble miejskie między pawilonami, osadzono na szynach, by móc elastycznie aranżować przestrzeń miejską.

Wyróżnienie całego obrysu pierwotnego rynku, wzdłuż pierzei specjalną kostką brukową, by podkreślić wyjątkową rangę tego miejsca w przestrzeni miasta, oraz sprawić, by zmiana charakteru obszaru rynku była wyczuwalna również przez kierowców.

Po wyburzeniu estakady

Po wyburzeniu estakady przewiduje się zachowanie wniesionego przez nią systemu kształtowania przestrzeni. Jej linearny charakter, łączący okolice Teatru Rozrywki z rynkiem, oraz ulicą Wolności jest układem wartym zachowania.

Uwolnienie centrum od DK79 umożliwi wzmocnienie proponowanego układu. Da możliwość przedłużenia go w kierunkach południowym tworząc formę placu przed Teatrem Rozrywki, oraz północnym – w formie schodów będących połączeniem w stronę atrakcyjnych inwestycyjnie rejonów Hali Targowej i byłej huty. Finalnie – wytworzona zostanie aleja miejska o znaczeniu nie tylko funkcjonalnym, ale również symbolicznym bowiem oś ulicy katowickiej będącej historycznie pierwszą ulicą miasta staje się z powrotem aktywnym elementem i symbolem kształtującym przestrzeń Chorzowa.

Zobacz: Katalog „Polscy Architekci” portalu Archinea!

Post Konkurs studialny na opracowanie koncepcji przestrzeni publicznej Rynku w Chorzowie pojawił się poraz pierwszy w Archinea - Architektura, Architekci, Projekty, Domy jednorodzinne, Architektura wnętrz.

Klinikę zaprojektowano na przestrzeni 550 m2. Projekt oprócz wykonania układu funkcjonalnego, wymagał opracowania branżowego dotyczącego wszystkich instalacji w danym lokalu. Przestrzeń wydzielono na dwie główne strefy; strefę gabinetów medycznych, punktów pobrań i przeprowadzania wywiadu z pacjentem oraz przestrzeń laboratoriów, zaplecza socjalnego i magazynowego kliniki. Wnętrza kliniki z założenia miały być bardzo nowoczesne, jednak inwestorowi zależało na uniknięciu wrażenia zimnych i stricte medycznych wnętrz.

Projektanci z pracowni Mokaa Architekci zdecydowali się zastosować forniry z orzecha amerykańskiego, długi korytarz wykończony został lacobelem w kolorze delikatnego cappuccino, a na podłogach i ścianach  zastosowano wielkoformatowe płytki ceramiczne.

Ze względu na wymagania inwestora w całym projekcie zastosowane zostały materiały wielkoformatowe (płytki w formacie 1mx3m!) tak, aby powierzchnie fug, czy połączeń ograniczyć do minimum. Drzwi zastosowane w strefie gabinetów to wykończone obustronnie lacobelem drzwi z ukryta ościeżnica o konstrukcji aluminiowej. Dzięki nim, przy pokryciu ścian korytarza lacobelem o tym samym odcieniu, uzyskano niezwykły, bardzo minimalistyczny efekt. W poszczególnych gabinetach medycznych, dla zapewnienia większego komfortu pacjentów, wydzielone zostały dwie strefy; strefa rozmowy i wywiadu z pacjentem oraz oddzielona matowym szkłem strefę badania. Obłożona płytami forniru kubatura wewnątrz gabinetów to łazienki zgodne z wymogami sanitarnymi. W tym przypadku stolarz wykonał formatki fornirowe, dzięki czemu powierzchnia drzwi i okładziny ściennej jest jednolita. Inwestorowi zależało również na zapewnieniu możliwie jak największej intymności dla pacjentów w miejscu rejestracji. Stąd zrodził się pomysł wydzielenia przeszklonej rejestracji, co nie tworzy bariery wizualnej, natomiast dzięki szklanej tafli prowadzone rozmowy nie są słyszalne dla pacjentów oczekujących w poczekalni. W całej klinice zastosowano materiały atestowane, najwyższej jakości.

Głównym wyzwaniem projektowym była kwestia zaprojektowania funkcji na określonej powierzchni wynajętej przez inwestora tak, aby wszystkie specyficzne wymagania sanitarne zostały spełnione. Konieczne było pogodzenie wyglądu kliniki z wymogami sanitarnymi dotyczącymi wykończenia oraz elementów, takich jak meble, czy oświetlenie.

Klinika Parens
Autor: Mokaa Architekci
Zespół: Anna Lorenz, Piotr Lorenz
Lokalizacja: Kraków
Projekt: Listopad 2013r. / Styczeń 2014r.
Realizacja: Styczeń 2014r. / Kwiecień 2014r.
Foto: Przemysław Kuciński | Niewformie Studio

Zobacz: Genialne wnętrza firm FreshMail oraz Opcom projektu Mokaa Architekci!

Post Wnętrza Kliniki Parens projektu Mokaa Architekci pojawił się poraz pierwszy w Archinea - Architektura, Architekci, Projekty, Domy jednorodzinne, Architektura wnętrz.

Mieszkanie będące przedmiotem projektu studia Cat Inside zostało wydzielone ze strychu starej warszawskiej kamienicy. Aranżacja miała nawiązywać do klimatu mieszkań usytuowanych na poddaszu oraz strychów, eksponując atrakcyjne widoki z okien. Mieszkanie, przeznaczone dla singla, miało być przede wszystkim funkcjonalne i wygodne. Mnogość skosów stała się wyzwaniem aranżacyjnym dla projektantki.

Na antresoli zaprojektowana została sypialnia, do której prowadzą schody – regał, atrakcyjny i przykuwający uwagę element aranżacji wnętrza mieszkania. Kuchenna wyspa połączona z salonikiem oraz niezabudowane najniższe skosy dają wrażenie dużej przestrzeni wewnątrz. Z przestrzeni mieszkania wydzielony został gabinet oraz pomieszczenie gospodarcze. Każda wnęka została wykorzystana na zabudowę.

We wnętrzach dominuje biel, która rozjaśnia wnętrze oraz dąb, który dodaje mieszkaniu ciepłego klimatu. Cegła i oryginalne, ale postarzone belki, dodają uroku i wrażenia surowości strychu.

Wnętrza mieszkania na poddaszu
Projekt: CAT INSIDE Projektowanie Wnętrz | Magdalena Gackowska
Lokalizacja: Powiśle / Warszawa

Zobacz: Nowoczesne aranżacje wnętrz na portalu Archinea!

Post Wnętrza mieszkania na poddaszu warszawskiej kamienicy projektu Cat Inside pojawił się poraz pierwszy w Archinea - Architektura, Architekci, Projekty, Domy jednorodzinne, Architektura wnętrz.

Projekt dyplomowy ‚Nisza Nieznalezionych Zachowań, czyli Nowy Wydział Architektury dla Wrocławia’ kwestionuje obecny system nauczania architektury. Poddaje w wątpliwość jego skuteczność i metodykę.

Opracowanie przedstawia alternatywę dla obecnego Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej, w postaci obiektu będącego negatywem obecnego gmachu, znajdującego się w bezpośrednim sąsiedztwie. Zakłada sie zmianę funkcji i charakteru starego budynku, poprzez zorganizowanie w nim Muzeum Architektury oraz architektonicznego skansenu i tematycznego parku rozrywki.

Projektowane obiekty zostaną wyposażone w nowoczesne studia, sale seminaryjne, przestrzenie wystawowe oraz warsztaty modelarskie.

Głównymi założeniami projektu są: wzbudzenie dyskusji nad sposobami nauczania architektury, propagacja architektury projektowanej cyfrowo (parametrycznej) oraz stworzenie wzorca jak powinna wyglądać nowoczesna szkoła architektury.

Projekt dyplomowy: ‚Nisza Nieznalezionych Zachowań, czyli Nowy Wydział Architektury dla Wrocławia’
Uczelnia: Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej
Autor: Marcin Kitala
Promotor: dr. inż. arch Bogusław Wowrzeczka
Data obrony: 26.09.2014

Nisza Nieznalezionych Zachowań, czyli Nowy Wydział Architektury dla Wrocławia

Więźniowie norm, historii, tradycji i kontekstu

Otacza nas zewsząd świat linii prostych, wertykalnych, diagonalnych, horyzontalnych. Skąd się wzięło umiłowanie do kątów prostych?

Odrzucając odnoszenie się do kontekstu historycznego (np. wysokość zabudowy), architekt wcale nie musi niszczyć danego miejsca. Budynek początkowo uznawany na coś nie na miejscu, z czasem sam tworzy kontekst miejsca. Największą krytykę i potępienie zawsze wywoływały projekty, które potem stały się ikonami, lub rzeczy bez których dziś nie możemy się obejść. Projekt windy został uznany za niepotrzebny, bo przecież nigdy nie będzie możliwe budowanie tak wysokich budynków, by windy było potrzebne.

Opera w Sydney od początku była uznawana za zbyteczną, począwszy od wyboru działki, na której znajdowały plemienne tereny Aborygenów, po koszt, czas i trudności podczas budowy. Dzisiaj Opera jest ikoną Australii, jest na wszelkiego typu pamiątkach, stała się stereotypem i pierwszym skojarzeniem z Australią, dla przeciętnego człowieka.

Ludzie boją zmian, ponieważ ‚dobrze jest jak jest’, ‚na co to komu’, ‚to się nie przyjmie’. Ale gdyby nie było buntu i łamania reguł, nie byłoby postępu.

To samo można zaobserwować wśród studentów architektury i architektów. Pomimo, że rośnie zainteresowanie projektowaniem parametrycznym, czy drukiem 3D, mało kto bierze to na poważnie, przynajmniej w Polsce; traktując to bardziej jako kuriozum, niż narzędzie ułatwiające pracę czy poszerzające możliwości projektowe i formy ekspresji twórczej. Używając tych samych narzędzi co wszyscy, i w ten sam sposób, będzie się tworzyć takie same rzeczy jak wszyscy.

Przecież w architekturze nie chodzi tylko o to że ‚taniej’, ‚szybciej’, ‚prościej’, ‚modułowo’.

Po co na siłę zachowywać coś, co było funkcjonalne 100 lat temu, ale dziś nie spełnia nowych potrzeb użytkowników, które przecież zawsze będą się zmieniać?

Ktoś w roku 2274, uzna że teraźniejsze rozwiązania urbanistyczne, architektoniczne nie spełniają bieżących potrzeb społeczeństwa. Może resztki wspomnianej Opery w Sydney, jednego z najlepszych dziś budynków na świecie, wylądują zamknięte w jakimś muzeum, jako relikt przeszłości, coś niezrozumiałego wręcz. Tak jak dzisiaj Ołtarz Zeusa z Pergamonu w berlińskim kompleksie Wyspy Muzeów. Bo w końcu, kto dziś dalej czci greckich bogów? A może już wtedy wcale nie będzie muzeów?

Złe nauczanie; bunt

W większości szkół architektury zabijane jest kreatywne myślenie już na I roku. Studenci uczeni są poszanowania dla norm, przepisów, regulaminów, kontekstu działki i historycznej zabudowy. Są zniewoleni zakresem oddania projektu. W ogromnej ilości przypadków, nie pozwala im się skupić na danym aspekcie projektu lub sposobie graficznego przedstawienia projektu. Rozwinąć danej myśli dalej niż pozwala linia zabudowy. Uciec wizją powyżej ustalonej wysokości w planie zagospodarowania.

Po pierwsze, poprzez zmniejszenie liczby studentów architektury. Obecnie w większości ‚produkowani’ są ‚architekci’, którzy opuszczając mury szkół, potrafią tworzyć dokumentację projektową, znają normy oraz przepisy i projektują ‚poprawną architekturę’. Niestety nie mają nic do powiedzenia, nie mają przemyśleń. Podczas studiów skupiają się wyłącznie na oddaniu całego projektu w terminie, a nie szukają inspiracji poza uczelnią, nie podróżują, nie zadają pytań. Następnie podczas praktyki zawodowej, nie poszukują własnego stylu, tylko korzystają z gotowych opracowań, wzorców, detali, mebli, co przekłada się na klimat w jakim mieszkają, oraz na wiedzę i sposób przekazania tej wiedzy następnemu pokoleniu adeptów architektury.

Pomniejszenie liczby osób studiujących architekturę, jak i szkół architektury pozwoli, wyłowić tych najlepszych już podczas egzaminów wstępnych.

Podczas studiów powinna się wytworzyć między studentem a nauczycielem relacja ‚mistrz – uczeń’, podczas gdy teraz, na konsultacje projektowe przeznaczane jest średnio 15 minut, a nauczyciele zmieniają się co semestr.

Powinno się wprowadzić nowe przedmioty, pozornie niezwiązane z architekturą, jak dziennikarstwo lub odwrócić strukturę nauczania niektórych przedmiotów. Zamiast robić jak najlepszy projekt, specjalnie zrobić jak najgorszy budynek i wtedy zaliczyć.

Może powinno się zaczynać projektować budynek nie od analiz otoczenia i wykreślania linii zabudowy, ale od wnętrza, od łazienek, zostawianych zawsze na sam koniec, i potem sprawdzić jaka będzie relacja obiektu z otoczeniem. Może czas odrzucić wszelkie autorytety i podążać własną drogą?

Intencja

Celem projektu jest poprawienie jakości w nauczaniu architektury, poprzez zaproponowanie nowej siedziby dla Wydziały Architektury Politechniki Wrocławskiej. Odbędzie się to poprzez zmianę i dodanie nowych zagadnień do tradycyjnego myślenia o studiowaniu architektury. Metamorfozę przejdzie również obecny gmach uczelni. Ma to wymiar symboliczny, stare nawyki, zasady nauczania odchodzą w niepamięć, zastępowane przez nowe, szybko pędzące do przodu. Przeszłość pozostaje jedna w pobliżu pod postacią starego budynku Wydziału Architektury, w którym funkcjonuje swoisty skansen, pozwalający zapoznać się z tym jak kiedyś pracowano i uczono się architektury.

Tytułowa ‚nisza’ oznacza miejsce, gdzie powinna wystąpić potrzeba poznania architektury na nowo. Próby dowiedzenia się tego co dopiero nadejdzie i jak to zmieni branżę architektoniczną. A także rozpoczęcia swojej przygody z Architekturą, ponieważ w końcu od tego również są szkoły architektury.

Rewitalizacji (zmianie nawierzchni) poddany zostanie również park Stanisława Tołpy, wedle myśli mówiącej, że otoczenie również powinno aktywnie zareagować na nowy obiekt, a nie pozostać biernym.

Forma nowego obiektu zostanie wygenerowana komputerowo przy pomocy narzędzi do zaawansowanego modelowania. Ma to na celu pokazanie przyszłym studentom siły tkwiącej w tego typu narzędziach. Będzie to nawiązanie to edukacyjnej roli jaką odgrywał oryginalny budynek Wydziału, gdzie stosowano różne systemy konstrukcyjne, tak by nawet idąc korytarzem uczniowie mieli okazję zobaczyć w praktyce jak wygląda np. dane sklepienie czy strop.

Co i jak

Nowy obiekt zostanie podzielony na trzy mniejsze. Komunikacja pomiędzy nimi będzie odbywać się poprzez wewnętrzne atrium lub za pomocą łączników na wysokości pierwszej i drugiej kondygnacji, pełniących również funkcję przestrzeni publicznej oraz biblioteki. Integrować się tam będą studenci uczący się na co dzień w oddzielnych budynkach.

Pierwszy z nich, o mniejszej kubaturze, pomieści Wydział Wzornictwa Przemysłowego oraz Projektowania Mebli. W środku znajdą się m.in. warsztat stolarski, warsztat obróbki drewna z piłami stacjonarnymi, modelarnie, pomieszczenia na CNC, tokarkę oraz prasę do fornirowania. Funkcje zostaną uzupełnione o salę komputerową i seminaryjną.

Drugi, po wschodniej stronie działki zostanie przeznaczony na nową siedzibę Wydziału Architektury. W budynku zostaną umiejscowione studia i laboratoria do pracy grupowej i indywidualnej, pracownie komputerowe i studia tematyczne, jak studio architektury wernakularnej, parametrycznej, projektowania tekstyliów czy środków transportu. Sala rysunku, rzeźby, studio fotograficzne uzupełnia ofertę dydaktyczną

Trzecim obiektem będzie profesjonalny warsztat modelarski, wyposażony w suwnicę, CNC, roboty KUKA, wycinarki laserowe i drukarki 3D. Uzupełnieniem będą mniejsze pomieszczenia w których znajdować się będą m.in. warsztat spawalniczy, lakiernia czy pracownia żywic. Cała przestrzeń hali warsztatowej, oprócz zajęć dydaktycznych, może posłużyć jako przestrzeń do okazjonalnych warsztatów z cyfrowej fabrykacji i robotyki.

Oprócz przestrzeni czysto dydaktycznych, w budynku zaplanowano przestrzenie bardziej socjalne – kawiarnia, wspólna kuchnia, stołówka, przestrzenie wystawowe, klub wydziałowy z dyskoteką czy pokój dla matki z dzieckiem.

Projekt zakłada również zmianę funkcji obecnego gmachu Wydziału Architektury, w szczególności wnętrz. Proponuje się przeniesienie tutaj zbiorów i głównej siedziby wrocławskiego Muzeum Architektury z obecnej jego siedziby w klasztorze bernardynów, oraz poszerzenie oferty programowej. W pozostałych pomieszczeniach umieszczone zostaną wystawy o bardziej humorystycznym zabarwieniu, jak: ‚Poczet Figur Woskowych Byłych Dziekanów’, ‚Pokój Zbezczeszczonych Teczek’, ‚Strzelnica Dalmierzy Laserowych’, ‚Korytarz Oczekiwania Na Wpisy’, ‚Zbiór Nieopisanych Przekrojów’, ‚Żywe Okazy Wiecznych Studentów’, ‚Sala Zaschniętych Rapidografów’, ‚Sala Tragicznie Porzuconych Koncepcji’, ‚Krypty nieobliczonych momentów zginających’.

Zobacz: Katalog „Polscy Architekci” portalu Archinea!

Post Dyplomy Architektury: Nowy Wydział Architektury dla Wrocławia projektu Marcina Kitali pojawił się poraz pierwszy w Archinea - Architektura, Architekci, Projekty, Domy jednorodzinne, Architektura wnętrz.

Dom jednorodzinny w Poznaniu to najnowsza realizacja pracowni Easst.com. Elewacja to połączenie cegły oraz drewna. Bryła budynku została sprowadzona do prostych form geometrycznych. Obiekt stanowi przykład eleganckiego i nowoczesnego budynku mieszkalnego.

Projekt: Easst.com | Arch. Łukasz Sterzyński, arch. Marcin Sucharski
Lokalizacja: u. Strzecha, Poznań
Powierzchnia zabudowy: 123,3 m2
Powierzchnia działki: 286,95 m2
Powierzchnia użytkowa: 259,6 m2
Kubatura brutto: 1011 m2
Kondygnacje: 3
Data realizacji: 07.2014
Zdjęcia: Przemysław Turlej

Dom jednorodzinny w Poznaniu

Dom na poznańskim Grunwaldzie został zaprojektowany dla czteroosobowej rodziny. Największym wyzwaniem ale architektów z pracowni Easst.com było wpasowanie obszernego programu funkcjonalnego zaproponowanego przez inwestora na bardzo małej działce o powierzchni zaledwie 290 m2 i o szerokości frontu poniżej 16 metrów.  Projekt stał się skomplikowaną łamigłówką, jednak im więcej ograniczeń tym ciekawszy jest proces projektowy.

W efekcie uzyskano ponad 250 m2 powierzchni użytkowej na trzech kondygnacjach, a dom mieści ostatecznie aż 5 sypialni. Budynek styka się na dwoma bokami z sąsiednimi zabudowaniami, ponieważ jest częściową przebudową istniejącego małego budynku mieszkalnego. Znacznie ułatwiło to uzyskanie większej ilości m2, ale skomplikowało konstrukcję budynku.

Projektantom zależało na tym, aby stworzyć elewację trwałą, łatwą w utrzymaniu i o nietuzinkowej kolorystyce jak na polskie warunki (inwestor wykazał się dużą odwagą i obdarzył nas sporym zaufaniem w tej materii – kolor czarny w architekturze ciągle powoduje niepokój). Zastosowano więc czarną cegłę elewacyjną zestawioną ze stolarką w naturalnym kolorze dębu. Dodatkowo poszczególne części elewacji zostały pokryte drewnem. W oknach zastosowane są żaluzje zewnętrzne. Wiatrołap, dzięki zastosowaniu szkła bez obramowań, wydaje się być częścią ogrodu. Zastosowano napinany, podświetlany sufit, który daje poczucie światła dziennego nawet w środku nocy. Kompozycja brył została sprowadzona do prostych, oszczędnych w wyrazie form geometrycznych.

Zobacz: Centrum Kulturalne w Berlinie projektu Easst.com!

Post Dom jednorodzinny w Poznaniu projektu Easst.com pojawił się poraz pierwszy w Archinea - Architektura, Architekci, Projekty, Domy jednorodzinne, Architektura wnętrz.