„Trzy Korony”– Projekt przystanku w krajobrazie polskich gór

„Trzy Korony” to projekt przystanku we wsi Krościenko. Praca konkursowa Weroniki Budnik oraz Artura Jóźwika zdobyła wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie magazynu Builder. Oryginalna forma obiektu to wariacja na temat budynków charakterystycznych w krajobrazie polskich gór. Była to już 3. edycja Konkursu dla Młodych Architektów. W tym roku jury konkursowe wybierało najlepsze pomysły spośród 700 nadesłanych prac.

Autorzy: Weronika Budnik, Artur Jóźwik – Politechnika Warszawska.

„Na co dzień jesteśmy studentami IV roku na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej oraz zdobywamy doświadczenie zawodowe w warszawskich pracowniach. Znamy się od początku studiów, jesteśmy świadomi swoich mocnych i słabych stron, dlatego dobrze się uzupełniamy. Mamy podobne spojrzenie na architekturę – interesuje nas zabawa formą, przy jednoczesnym prostym i przejrzystym rozwiązaniu funkcjonalnym projektu.”

Więcej informacji: Builder | Konkurs dla Młodych Architektów

Przystanek „Trzy Korony”

Projekt przystanku w krajobrazie polskich gór

Na lokalizację projektu młodzi architekci wybrali malowniczą turystyczną miejscowość u podnóża Pienin- Krościenko nad Dunajcem. To urocze miejsce z prawdziwie górskim klimatem, jest doskonałą bazą wypadową na piesze górskie wycieczki, głównie w Pieniny, Gorce i Beskid Sądecki.

Przez samą miejscowość przechodzą aż trzy szlaki piesze:

żółty- w kierunku Pienin, do Sromowiec Niżnych i dalej na Trzy Korony;
zielony- prowadzi na Czertezik i dalej szlakiem niebieskim na Sokolicę;
czerwony- w kierunku góry Wisielec.

Forma przystanku to wariacja na temat górskich spadzistych dachów, które są kluczowe przy warunkach klimatycznych panujących w górach. Każdy z odseparowanych dachów przekrywa pomieszczenia o różnych wielkościach i funkcjach, co stworzyło mały kompleks rekreacyjno-wypoczynkowy. Stworzona została ciepła przystań, która służy nie tylko osobom czekającym na autobus, ale również turystom i wędrowcom, którzy pragną odpocząć podczas kolejnej pieszej wędrówki.

Klimat przytulności stworzono wykorzystując naturalne materiały, takie jak drewno i kamień.

Główne przestrzenie kompleksu to otwarta i zamknięta poczekalnia. W pomieszczeniu zamkniętym – ogień kominka pełni rolę punktu-centrum, przy którym ludzie mogą się spotkać i zintegrować. Znaczne przeszklenia umożliwiają podziwianie piękna przyrody i jej kontemplację niezależnie od warunków atmosferycznych panujących na zewnątrz.