Renowacja historycznego budynku z dziedzińcem w Pekinie wykonana przez chińską pracownię Days in YARD Studio jest przykładem łączenia tradycyjnych elementów kulturowych z nowoczesnymi technologiami. Jej niezwykła lokalizacja – pomiędzy dwoma starożytnymi świątyniami – i przyznana przez inwestorów duża swoboda projektowa dały budynkowi drugie życie przekształcając go w niepowtarzalne i klimatyczne miejsce do spotkań.
Dom Shiyuan
Pracownia: Days in YARD Studio
Architektura i wnętrza: Haipeng Ren
Zespół: Haipeng Ren, Zhijun Liu Team
Lokalizacja: Pekin, Chiny
Wnętrza i meble: Haipeng Ren, Xue Zhao, Yong Liu and Yimu Team
Architektura krajobrazu: Haipeng Ren, Haiyue Garden, Chengxuan Guo
Ogólny dziedziniec i powierzchnia domu (w tym antresole): 200 m2
Konsultant ds. domów pasywnych: HXP PLANUNG GmbH (Xin Liao, Xing Zhao, Peng Liu and Team)
Certyfikacja domu pasywnego: EnerPHit Standard Pre-Certification
Szklana kurtyna: Schueco
Wentylacja domu pasywnego: Aernova
Konsultant ds. oświetlenia: CJ-Lighting Group, DeltaLight
Sprzęt do nagrywania: Zhizi Studio
Fotografia: Zoulei, Yiqing, Haipeng
Z perspektywy architekta, kontekst ma zawsze znaczenie
Restaurowany dziedziniec leży pomiędzy dwoma starożytnymi świątyniami. Pierwsza, leżąca zaledwie przecznicę dalej – to północno-wschodnia wieża strażnicza Muzeum Pałacowego, druga, znajdująca się połowę alei na północ – to Świątynia Zhizhu (perła mądrości). Ta pierwsza stała się kulturową wizytówką starożytnej cywilizacji stolicy Pekinu, podczas gdy ta druga, odrestaurowana i zrehabilitowana kilka lat temu przez urodzonego w Belgii architekta Wen Shounuo i jego zespół, utworzyła obietnicę odrodzenia potencjału całej okolicy.
Zaniedbany dziedziniec
Na przestrzeni lat oryginalne elementy architektoniczne zostały poważnie uszkodzone a istniejąca konstrukcja naruszyła kodeks budowlany. W budynku na ścianie północnej i zachodniej brakowało dwóch kolumn, co spowodowało, że przestrzeń była w zasadzie niezdatna do zamieszkania. Od strony południowej sąsiad ma cztery okna wychodzące bezpośrednio na wewnętrzne podwórko projektu. Projektanci uznali za marnotrawco oddzielenie się od nich pełnymi przegrodami i zdecydowali się na rozwiązania działające raczej w kierunku stworzenia spokojnego i zintegrowanego sąsiedztwa.
Od wschodu i zachodu działki znajdują się dwa wieżowce mieszkalne, co oznaczało, że projektanci musieli wziąć pod uwagę ich wpływ na doświetlenie podwórka oraz potencjalne przesłanianie widoków. Podwórko samo w sobie miało kształt litery L, co wymagało inteligentnego projektowania, opartego na ograniczonym układzie pomieszczeń po stronie północnej i zachodniej.
Tradycyjne chińskie budownictwo i nowoczesna technologia
Pomieszczenia mieszkalne zostały zmienione w „maszynę” przystosowaną do życia. Było to coś więcej niż sama naprawa „skorupy” antycznego budynku albo wstawienie nowoczesnych wstawek architektonicznych. Poddana analizie musiała zostać temperatura pokojowa, wilgotność, gęstość dwutlenku węgla, sposób utrzymania świeżego powietrza, kontrola hałasu, źródła wody, sposób ułożenia instalacji elektrycznych, internetu i kanalizacji.
Elastyczność w wykorzystaniu przestrzeni
Osobliwością projektu było to, że inwestorzy nie sprecyzowali zakresu i celu projektu. Do pewnego stopnia to od architekta zależało wymyślenie własnych propozycji przebudowy. Właściciele wyrazili chęć prowadzenia zróżnicowanych zajęć dlatego poparli ustaloną przez projektanta wizję: pełniejsze wykorzystanie „dziedzińca jako miejsca spotkań”. Pierwotny plan zakładał otwarcie przestrzeni na niższym poziomie, aby scalić ją z całością dziedzińca i przekształcić w system, w którym wnętrze i zewnętrze mogą się przenikać i łączyć. Górne obszary znajdujące się na antresoli zaprojektowano jako przestrzeń półprywatną.
Jak przekształcić wąską i ograniczoną przestrzeń
Powierzchnia działki dziedzińca to 168 metrów kwadratowych, a wnętrza 110 metrów kwadratowych. Pierwszym krokiem było uczynienie przestrzeni tak otwartych i przezroczystych, jak to tylko możliwe. We wnętrzu, z wyjątkiem łazienek, nie zainstalowano drzwi. Następnie, zgodnie z określonymi ograniczeniami przestrzennymi, projektanci przeprowadzili dekonstrukcję strukturalną, aby stworzyć zróżnicowane, ale płynne wrażenia przestrzenne poprzez naprzemienne wzorce i połączenia starych oraz nowych elementów konstrukcyjnych.
Pasywne oszczędzanie energii
W projekcie został przyjęty standard budowlany niskiego zużycia energii. Budowa była pod wieloma względami eksperymentem. Niektóre próby innowacyjnego wykorzystania materiałów były dość intrygujące i można je przenieść na połączenia strukturalne w innych projektach przebudowy starych budynków w celu poprawy zachowania ciepła, szczelności, oszczędności energii i ochrony środowiska.
Post Klimatyczny dom w centrum miasta – niezwykła renowacja i drugie życie historycznego budynku pojawił się poraz pierwszy w Archinea | Nowoczesna architektura, projekty domów, architektura wnętrz, dyplomy architektury.